CORA VAN NIEUWENHUIZEN GAAT VOOR DE TEGENPARTIJ WERKEN (DEZE VRIENDELIJK OGENDE FINSE PREMIER)

Russische invasies verzinnen, de grondwet breken, mensen op ras selecteren en dan tot zelfmoord drijven, de VVD weet je steeds te verbazen. Nu stapt Cora van Nieuwenhuizen over naar de andere kant in een juridisch geschil. Er werd een tijd geroepen dat ze eerste vrouwelijke premier van Nederland mocht worden, maar Mark wil nog niet weg, jammer. Dan gooi je je ministerschap weg alsof het een gebruikte tampon is en ga je voor het geld, zo rollen de ‘liberalen’.

Waarom is dat kwalijk, je mag een uitzendklus als pakketbezorger of schoonmaker toch ook van de ene dag op de andere opzeggen, wat is dan precies het verschil met een baantje in Den Haag? De grondwet maakt het inderdaad mogelijk dat een bewindspersoon er de brui aan geeft, soms wil je ineens iets anders. Dan zou je ervoor kunnen kiezen om iets heel anders te doen: van accountant tot dieetcoach bijvoorbeeld. Het is dan niet zo sjiek als bijvoorbeeld bij voormalige klanten van die accountant gaat werken als die een geschil met elkaar hebben. Je neemt dan kennis mee van de een naar de ander die in een rechtszaak gebruikt kan worden. Precies dat is wat Cora doet.

Eerst: waar gaat ze ‘werken’? Energie Nederland. Dat is een lobbyclub waar zo ongeveer alle energiebedrijven van Nederland bij zijn aangesloten. Slechts een paar mogen een gezant naar de top van de kongsi sturen en dat zijn deze mensen. Vraag: wat is er mis met hen?

Klopt, het zijn allemaal witte mensen. Dat kan in 2021 echt niet meer, maar dat was niet het punt. We zien twee hoofden die de spreekwoordelijke dark side vertegenwoordigen, waar Van Nieuwenhuizen voor een paar stuivers voor van partij wisselde. Het gaat daarbij om Hans Schoenmakers van Uniper en Roger Miesen van RWE. He, RWE, waar kennen we die van? Het topic van eind 2020, met het filmpje bij de BitCoin-vrienden inderdaad. Daarin kwam ineens het biomassadrama aan bod, kijkt u zelf maar hoe het bruggetje op ruim de helft van de uitzending tot stand kwam.

Uit de vorige miljoenennota bleek dat Rutte en Wiebes, toen nog minister van klimaatwaanzin, in totaal 48 miljard euro aan subsidie voor biomassa en andere vormen van ‘duurzame’ energie hebben toegezegd. Deze regelingen lopen tot 2032 en kort daarop verdween Wiebes. Hij had maar een klein aandeel in de toeslagenaffaire, maar toch werd hij voor de bus gegooid. Het vervelende is nu dat Nederland juridisch gebonden is aan de toezegging van het uitdelen van subsidie voor milieubeschadiging. Biomassa is ecologisch gezien een ramp, dus het is een raadsel waarom Wiebes (een ingenieur) hiermee akkoord ging. Straks is Rutte weg en kunnen we beginnen met de wederopbouw van de rechtsstaat, de volksgezondheid en de economie maar dan zitten nieuwe regeringen nog tot 2032 vast aan de gekkigheid.

Aan die subsidies zit een vervelend aspect. Er zijn er meerdere, we beperken ons tot een. De 48 miljard aan subsidie op onzin die Rutte en Wiebes in een zware recessie wegsmeten, valt in de categorie van de overleden man die bij het licht van een uitgedoofde kaars aan de hoek van een ronde tafel in een dichtgeslagen boek zit te lezen en dan schrikt van een geluidloze knal: het kan helemaal niet, het is intern tegenstrijdig. Rutte is er nooit op teruggekomen, dan zou hij een fout moeten toegeven en uit de toeslagenaffaire hebben we geleerd dat hij je liever letterlijk de afgrond in drijft en doorgaat met zijn falen, dan dat hij de fout toegeeft.

De tegenstrijdigheid zit hem in het volgende. Het waren ingenieurs die me erop wezen, alsmede juristen die een leuke tijd tegemoet kunnen zien. ‘Klimaat’ gaat in allemaal rechtszaken resulteren en dit zijn dure jongens. In eerdere jaren, ongeveer tot Frans Timmermans zichzelf tot messias uitroep en zich letterlijk een breuk begon te eten, was het milieubeleid gebouwd op realisme, rationaleit en integriteit. Op basis van wetenschappelijke inzichten werd er een graduele verbetering ingezet die na jaren grote voordelige effecten had. Uit deze tijd komt de filosofie van het bijmengen van biomassa in kolencentrales. Als er sloophout over is, kun je dat in de vuilverbander gooien maar als je bijmengt in de kolencentrale dan voorkom je de verbranding van een paar procent kolen. Op die manier verlaag je je energieverbruik een beetje en dat is goed voor het milieu.

Ergens rond 2019 ging het mis en dachten bepaalde bewindslieden dat een graduele verandering ook binnen een jaar kan, als je er gewoon een wetje voor maakt: wees morgen al lekker post-fossiel. Dat bijmengen kan alleen maar in beperkte mate. Vergelijk het met een benzinemotor. Daar kun je een procent diesel ingooien, zodat je evenveel benzine spaart. Maar een benzinemotor kan niet volledig op diesel draaien, dan gaat hij kapot. Deze methode van benzine besparen kan maar op zeer beperkte schaal ingezet worden. Op dezelfde manier kan een kolencentrale maar een paar procent biomassa verdragen, de installatie is gebouwd op kolen - en zonder doelbewust de laatste bossen te mollen kun je ook niet van een paar procent biomassa bijmengen overschakelen naar die centrale volledig op biomassa laten draaien. Toen er een verbod op kolen werd ingesteld, namen Rutte en Wiebes aan dat kolencentrales simpelweg toch zouden opschalen van een procentje biomassa bijmengen naar volledig overschakelen op biomassa in heel korte tijd. Dat kan dus helemaal niet, hoe je er ook over denkt.

In het jaarverslag van RWE in 2019 stond dan ook dat de het bedrijf de regering voor dit falen zou aanklagen. Immers, als je RWE uitnodigt om een kolencentrale te bouwen en je verbiedt meteen daarna kolen, dan zadel je het bedrijf op met een miljardenverlies. Nooit is duidelijk geworden waarom kolen afbouwen in bijvoorbeeld vijftien jaar geen optie was. Je gaat daar echt niet acuut dood van. Rutte en Wiebes stuurden een briefje terug naar RWE met als suggestie: als je geen kolen mag stoken, stap je toch lekker over op biomassa? Daarop stuurde RWE de reactie terug dat dat technisch onmogelijk is. Sowieso, die hele energietransitie is een lange vlaag van verstandsverbijstering maar dat terzijde. Deze regering is een weg ingeslagen die theoretisch onmogelijk is: alle kolen vervangen door biomassa, los van de verschrikkelijke milieuschade die deze vergroening aanricht.

RWE en de regering zijn nu in een juridisch gevecht verwikkeld. Rutte wil het via ISDS oplossen, alternatieve rechtspraak tussen overheden en bedrijven met een geschil. Het voordeel is dat het jaren kan duren, waardoor de opvolger van Rutte met het juridische verlies geconfronteerd zal worden. Een ISDS-zaak is ook niet toegankelijk voor journalisten. De regering zal de inzet intern in het diepste geheim hebben besproken en in die regering zat ene Cora. Als ze de belangen van RWE gaat behartigen, dan loopt ze letterlijk over naar het andere kamp. Tussen RWE en de regering gaat het conflict om een schadeclaim van 1,4 miljard.

Uit een Kamerbrief van Minister Bas van ‘t Wout blijkt dat het bedrijf Uniper in dezelfde zaak is getrokken. Hij is degene die dit rommeldossier mocht oplossen. Tussen hem en Wiebes zat er kort nog een andere minister op dit dossier, en dat is: ene Cora.

Miesen van RWE is niet alleen de tegenstander in de ISDS-zaak van de regering waar Van Nieuwenhuizen minister is was (en zelfs kort precies op dat dossier), door de overstap van Van Nieuwenhuizen is ze ook nu haar leidinggevende. Daar ligt natuurlijk een enorm mogelijk belangenconflict op de loer: Miesen wil natuurlijk dolgraag horen wat Van Nieuwenhuizen weet te vertellen over de inzet van haar eigen regering in het geschil. Niet valt in te zien hoe Van Nieuwenhuizen op andere wijze van waarde kan zijn voor een energiebedrijf, hiervoor was ze sociaal geograaf en boekhouder voor een dierenarts. Maar als insider in het Haagse is ze haar gewicht in goud waard.

Naast RWE is de regering dus ook met Uniper in de ISDS-zaak verwikkeld geraakt. Uniper is een Finsoverheidsbedrijf en het zit in hetzelfde schuitje als RWE. Immers, RWE moest op onhaalbaar korte termijn zijn kolencentrales dichtgooien. Hoe zit Uniper in de fossiele industrie? Het jaarverslag geeft het antwoord.

Lekker, allemaal kernenergie en fossiel. Nu mag dat niet meer van de groene wappies, dus of Uniper even alle fossiele centrales wil vervangen door oerwoudstokerijen. Uniper rekende dan ook op compensatie van Nederland, dat moest wel even in een wetje worden gevat. Alleen is de regering van Nederland gevallen dus dat wetje kwam nooit. Die regering, met Van Nieuwenhuizen erin, probeerde met enig initieel juridisch getouwtrek Uniper tot kalmte te manen. Dat mislukte en nu wordt het een juridisch gevecht.

Nu is dat Uniper een Fins overheidsbedrijf. Het leuke is dat Finland een relatief jonge vrouw als premier heeft, ene Sanna Marin. Toen ze een paar jaar geleden aantrad zat progressief Nederland te watertanden. Wat zou ze aan het klimaat doen, als ‘meisje’? Nou, simpel. Haar fossiele toko is onrecht aangedaan door de blunders van Rutte en Wiebes. Terwijl Van Nieuwenhuizen in de regering zat, stuurde de minions van die kennelijk toch niet überschattige Marin allemaal advocaten om te kijken wat er te halen valt. Nederland zal een bedrag aan Finland moeten aftikken in de orde van grootte van de schadevergoeding die RWE op tafel heeft gelegd. Rutte probeert het allemaal recht te liegen maar dat gaat hem hier niet lukken, de mensen van Marin gaan ons het vel compleet over de oren trekken. Ik vind haar nu al prachtig, alleen jammer dat ik zelf als belastingbetaler de rekening krijg. Dat is het vervelende, als je Rutte met geld ziet smijten. Het is grappig tot je je realiseert dat hij jouw portemonnee vast heeft. In dit juridisch gevecht steekt Cora die prutser nog even een mes in de rug en loopt ze met haar kennis over naar de winnende kant. Meer vrouwen in de politiek? Graag!

Wilt u mijn journalistiek mogelijk maken? Kijk op BackMe voor de mogelijkheden.