CORONA-APP, ‘BUILD BACK BETTER’ EN ‘THE GREAT RESET' GEBRUIKEN VOLKSGEZONDHEID SLECHTS ALS SCHAAMLAP
‘Mag ik een g0uden %^& douche alstublieft?’ Het is Berlijn, ergens in het vorige decennium. Een goede vriend en adviseur is in een horecagelegenheid die we als ‘wat pikanter’ mogen wegzetten. Daar houdt hij van. Er is daar ook een stel, met de man, kalend, van middelbare leeftijd, aan een ketting, kruipend over de grond. Op een bordje heeft hij de tekst geschreven, maar dan in het Engels. U moet hem zelf vertalen, als ik het hier doe wordt dit artikel geblokkeerd vanwege kuisheidsnormen. De man in kwestie laat het bordje met smekende oogjes aan iedereen zien en kan niet wachten om zich door eender wie eens flink te laten vernederen. Tegenwoordig zouden we de tekst kunnen vervangen door ‘ik heb een QR code’.
De neiging tot zelfvernedering is voor kuddedieren, zoals de mens, biologisch een beetje te verklaren. Wie te zwak is iets te betekenen voor het collectief waar hij inzit, kan er verstandig aan doen zich tot in het extreme te conformeren. Als bepaalde maatschappelijke trends toch niet gekeerd kunnen worden, laat iemand anders dan de kastanjes maar uit het vuur halen - of een prooi vangen. De restjes van iets zijn beter dan het leeuwendeel van niets. Mochten de daadwerkelijk dapperen en nuttigen het tij dan weten te keren, dan kun je je als bangige volgzame ook weer bij die nieuwe situatie aansluiten. Wie geen enkele verantwoordelijkheid in het leven wenst te accepteren en enkel voor maximale consumptie in het eigen kleine wereldje leeft, doet er in speltheoretische zin goed aan het altijd maar op zijn beloop te laten. Ik heb mijn kratje bier en Netflix-serietje, deze jongen maken ze niks meer. Het geweten laat zich al sussen met het dichtdoen van de gordijnen - weg is de buitenwereld.
Volgzaamheid is een vorm van destructief egoïsme, want je laat degenen die zich wel inzetten voor het grotere goed in de steek. Daarom kunnen verwerpelijke regimes ook met bizar weinig daadwerkelijke hardcore aanhangers samenlevingen ontstellende schade toebrengen. Het gebeurt zo ook te vaak dat een kleine groep nageboortes een enkeling beroven of mishandelen, niet zelden met de dood tot gevolg. Dan draagt iedereen een t-shirt of een armbandje om zich uit te spreken tegen ‘zinloos geweld’, op het moment suprême draait men zich echter liever lafjes om. Wat je daarna doet helpt natuurlijk niet. Het is nu hip om te demonstreren tegen ‘transfobie’, ‘seksisme’ of iets met ‘klimaat’. Dat is lekker veilig. Als je echt ballen hebt ga je naar Minsk of Teheran om daar te demonstreren tegen schendingen van basale mensenrechten. Met zekerheid kunnen we zeggen dat je terugkeert met afgebroken tanden, uitgerukte nagels en gebroken ledematen. Doe dan toch maar een sticker tegen klimaatverandering op de deur en regenboogvlag uit het raam, bij het kijken van een netflixje met een theetje op de bank, een stuk minder eng. Dat kruiperige, decadente gedrag op macroschaal laat om de zoveel decennia elke democratie op zijn grondvesten trillen. We leven nu in zo’n moment.
Heel politiek correct Nederland loopt af te geven op Urk, met zijn lage vaccinatiegraad. Alleen wordt daar niemand ziek, volgens de cijfers van het RIVM. De echt interessante vraag is: hoe kan dat? Misschien is de door Rutte ingeslagen weg toch niet de beste. Door dat te zeggen volg je, heel riskant, niet de lijn van het OMT, de witte jassen-junta van de polder. Feitelijk hebben die het voor het zeggen. De geschiedenis leert dat een enkeling vertrouwen die ‘het beter weet’ en daarvoor de democratie opzij zetten in de regel erg vervelende resultaten oplevert. Geen enkel mens is namelijk perfect en onfeilbaar. Daarom bestaan er in een democratie ‘checks and balances’, daaraan tornen is een garantie voor ongelukken.
Het huidige Coronabeleid is gericht op het geven van meer macht aan Brussel. Van het Europese Coronafonfs voor Italië bijvoorbeeld gaat slechts 4,5 procent ook echt naar zorg, de rest naar iets anders, zoals ‘groen’, gendergelijkheid en ‘digitale transformatie’. Uit het laatste potje worden de controle-apps gefinancierd, terwijl de ‘zorghelden’ er financieel, in reële zin, op ACHTERUIT gaan. Nederland gaat daarom de herfst in met MINDER IC-plekken dan voor de pandemie. Iedereen vindt dat normaal, accepteert de app en is niet te kritisch en laat het over zich heenkomen als… iets uit de eerste alinea. Lafheid loont, maar ruiken zal het.
Het mooie aan de Corona-app is dat deze zichzelf handhaaft. Elke redelijke geest zet er vraagtekens bij. Het koppelen van medische gegevens op Europese schaal vormt een gigantisch veiligheidsrisico, terwijl het aantal doden door Corona inmiddels bijna verwaarloosbaar is geworden. Als de app echt levens redt, waarom kom je er dan pas nu mee? Ga naar een plein met cafés en zie allemaal stoere mannen langs de beveiliging glippen, zonder het tonen van de app. Iedereen snapt dat het onzin is maar meedoen aan een massale boycot is weer een brug te ver. Iedereen deelt stukken die kritisch zijn over de digitale controle, het ding van de telefoon gooien betekent dat iemand niet met de vriendin naar de bioscoop kan om de laatste inspiratieloze woke bagger-romcom te kijken dus zo ver gaat men niet. Het moreel juiste doen grijpt direct in in het leven, dus doen mensen dat niet en om hun eigen laffe gedrag dan recht te praten gaan ze mensen die zich er wel in verdiepen maar de schuld geven. Er zit iets lekkers in extreme volgzaamheid - klaarblijkelijk. Bijkomend voordeel is wel dat je niet zelf hoeft na te denken. Roep op je werk heel hard dat je tegen transfobie en klimaatverandering bent en voor de app en jij zult de laatste zijn die ze om principiële redenen ontslaan. Als je carrière bij de gratie van lafheid bestaat ga je dertig kilo en tonnen hypotheekschuld op een postzegel later natuurlijk niet ineens over ethische bezwaren beginnen te piekeren.
De Corona-app is ouder dan Corona en kan daar dan ook geen gevolg van zijn. Een Europese medische identiteit is in 2011 bedacht. Er was alleen geen excuus voor om het door te drukken, maar een halfrauwe Chinese vleermuis die op de markt in Wuhan lag weg te rotten gaf het excuus. Meer was er niet nodig om de Europese democratie om zeep te helpen, zo zwak is deze. Een eerbetoon aan de helden van Normandië en de Waalsdorpervlakte kunnen we de volgzaamheid niet noemen, maar ooit keert de wal het schip. Decadentie en lafheid lonen op termijn namelijk niet. Ook wie de ogen tot in het extreme sluit en alles op Netflix twaalf keer heeft bekeken zal straks de gevolgen van de democratische uitverkoop voelen, het eerst in de vorm van een onbetaalbare energierekening.
Zo lang als mijn energie het toelaat (en dat is lang) verzet ik me tegen deze ongein. Ik kan dat doen dankzij mijn volgers op BackMe, die de ruimte scheppen om enorme bergen bureaucratisch materiaal door te spitten en samen te vatten in stukken, zonder dat ik precies weet wanneer ik er iets over kan publiceren. De nieuwe ‘klimaatwet’ heeft bijvoorbeeld 12 duizend pagina’s wetswijzigingen in bestaande verdragen die samen een miljoen velletjes tellen. Hier gaat wat tijd in zitten. Mijn BackMe-groep is intussen ook een hardloopvereniging en borrelclub geworden, dus daar gaan we mee door. Wie zich inschrijft krijgt de uitnodigingen voor de activiteiten. Eerst ga ik zondag de hele marathon lopen en tot die tijd doe ik geen dingen die meer energie kosten dan opleveren. Met de BitCoin-vrienden heb ik wel een video opgenomen over de controlefetish en die komt zondag online.
Volg mij hier op BackMe en doe mee met borrels en hardlopen; de video gaat zondag om 19:00 in première; en de marathon wordt zondagochtend live bij de NOS uitgezonden vanaf tien voor negen (niet dat ik voor een podiumplek ga natuurlijk).
De Corona-app gaat niet op korte termijn weg. Die QR code is een uitvloeisel van een digitale infrastructuur, waarvan niet valt in te zien waarom de makers hem zouden willen afbouwen. Ook als kroegen straks niet meer hoeven te controleren, kun je nog van alles doen met die app en reken er maar op dat dat gaat gebeuren. Tot na het weekend. Zoals Gerard Joling altijd zegt: houdt hem strak, kantig en vooral hard - kijktip overigens.