CORONA-UPDATE HET EURO EVANGELIE
Is dat even schrikken: in China vindt iemand het nodig om een rauwe vleermuis in de soep te dompelen en met de (eigen) snijtanden van de ingewanden te ontdoen. Ja, dan kun je wel wat verwachten, in termen van ziektekiemen. Duizenden kilometers verderop raken mensen vervolgens ook besmet: de keerzijde van een globaliserende wereld. Eigenlijk is het een bizar en zelfs ontzagwekkend natuurverschijnsel, als we er langer bij stilstaan. Een minuscule vorm van organisch leven verspreidt zich via lichaamsvocht van de eter van bushmeat naar elke plek op aarde binnen dezelfde diersoort (mens dus), behalve Noord-Sentinel (zelf opzoeken). Het eindpunt van de evolutie, de mens die ‘mammoeten vloerde’, moet nu zelf nederig buigen naar een vijand die met het blote oog niet eens waar te nemen is. En je mag er met ontzag over spreken als je het zelf hebt en naar alle waarschijnlijkheid is dat het geval. De afgelopen weken heb ik meerdere plekken in het land bezocht voor optredens en afspraken en ineens komt de verkouden neus, droge hoest, irritante hoofdpijn of duizeligheid bij een matige koorts die de mens vooral sloom maakt.
Testen bleek volgens de richtlijnen van het RIVM niet nodig: als u geen ernstige klachten ervaart, weescht dan zo vriendelijk de schaarse capaciteit in de zorg niet nodeloos te belasten. In dat geval gaan de klachten vanzelf over, na enkele dagen. Als de bezetter verdreven is weet het overwinnende lichaam hoe het het virus buiten de deur kan houden en hoort men bij de spreekwoordelijke ‘immune herd’. Verspreiden kan dan ook niet meer maar blijf nog wel een paar dagen binnen als de klachten weg zijn, aldus de experts bij het RIVM. In dit soort tijden zijn er overigens genoeg alternatieve geneesheren- en dames die menen dat Corona met kruidenthee, blokfluitles of voetmassage ook te verhelpen is maar laten we dat maar niet proberen - zeker niet als ze eraan willen verdienen.
De impact van Corona op de economie is enorm. Er komt een klap op de reële economie, in een jaar waarin een cyclische recessie toch al overdue was en de koersen van de banken in de eurozone bewijzen dat insiders al jaren een nieuwe eurocrisis hebben ingeprijsd. Dit wordt geen mooi jaar, dat is helder. De ongein over klimaat, stikstof en vermeende genderongelijkheid kunnen we misschien parkeren voor 2030, de prioriteiten liggen elders. Over virussen kan ik u niks vertellen, maar ik weet wel iets van de gezondheid van banken. In september legde ik de laatste hand aan Het Euro Evangelie III, er komt een film over het onderwerp, ik bouw aan een compleet nieuw medium met leden dat de financiële gezondheid van de eurozone in kaart wil brengen (dat bestaat nog niet, echt niet) en er komen twee vervolgboeken, een over crises in het algemeen (zoals op de huizenmarkt die eigenlijk geen markt is) en de rechtstaat. In november startte ik een reeks bij Café Weltschmerz over Deutsche Bank. Die club is de grootste maar niet de enige bancaire brekebeen in een Europa dat zich in twee decennia op krankzinnige wijze in de schulden heeft gestoken.
Tot die tijd had ik de gewoonte het ‘klein’ te houden. Iedereen die het wil kan mijn telefoonnummer en emailadres vinden. Uit de periode bij 925 heb ik de gewoonte in leven gehouden om bereikbaar te zijn: iedereen die iets wil weten over de inhoud, een gebeurtenis, hoe het zit met de film, het boek en het nieuwe medium moet me direct kunnen bellen. Inhoudelijke vragen van geïnteresseerden zijn dan een aangename afwisseling tussen berichten in verband met het eigen sociale leven en administratieve dingetjes, zoals een aanslag voor de waterschapsbelasting. Sinds de eerste opname over Deutsche Bank is dat een beetje geëscaleerd. Er zijn letterlijk duizenden reacties gegeven onder de filmpjes en op social media. Mensen hebben mijn Twitter, Facebook en Instagram ontdekt als kanaal om vragen af te vuren, van verschillende aard. Er kwamen 15.000 emails, appjes en SMS’jes en zelfs de Tinderapp begon weer te trillen, hoewel ik me nog zo had afgezworen dit middel te gebruiken. Sommige vragen waren urgenter dan anderen. Zo zijn er vaak suggesties van materiaal dat ik mee zou moeten nemen in een volgende publicatie, maar ook vragen over de levering van het boek: alles loopt door elkaar. Met Kerst en Oud en Nieuw waren er zo’n 4.000 gelukswensen. Hoe aardig ook, mijn inbox kan het niet aan en mijn voicemail helemaal niet. Dat is ook een uiterst onhandig middel om mee te communiceren, want soms heb ik ineens 30 berichten en de kans is groot dat er dan vragen wegvallen. Kort daarop was ik jarig en dat leverde nog eens 2.200 berichten op. Als je je telefoon aanzet na een dagje je verjaardag vieren en er zijn 500 nieuwe berichten, waaronder tientallen voicemails, dan is dat leuk, maar ook weer niet. Ze zijn afkomstig van de 2.700 mensen die meedoen met boek en/of film over Het Euro Evangelie en de ongeveer 60.000 volgers op social media voor het nieuwe medium, 925 en de film.
Fijn dat er nu wel veel aandacht is voor de materie, dat zeker. De EU, onder leiding van Merkel (en niet de Europese Commissie want zo werkt het niet, zie daarvoor de eerste opname over Deutsche Bank op Youtube) wil van het project ter Europese integratie een grote hoofdelijke omzetting van schulden maken. De Nederlander staat straks onbeperkt garant voor de financiële gevolgen van het handelen van de Grieken en andersom, al zal het eerste waarschijnlijker zijn. De gemiddelde Nederlander zit er echter niet op te wachten. Iedereen vindt de Oorlog erg en als Europese democratieën samenwerken is dat, gegeven de geschiedenis, natuurlijk prachtig. De wanorde in de EU - in termen van oneerlijke concurrentie, slecht georganiseerde migratie en een failliete munt - zorgt er echter voor dat het project al zichtbaar aan het desintegreren is. ‘Scheitert der Euro, dann Scheitert Europa’, sprak de Duitse Bondskanselier recentelijk nog. Ze wil de euro dus redden om de boel bij elkaar te houden met ducktape. Dat zal offers vergen van de belastingbetalers in de sterkere landen, zoals Nederland en Duitsland. Die hebben er geen zin in en dan moeten waarheid en democratie wel eens geweld aan worden gedaan, wat een pijnlijke ironie. Dan sneuvelt er weer eens een verkiezingsbelofte of een referendum en als we er eens goed over nadenken is dat verre van democratisch. De euro is nu een sjoemelunie geworden. De kopstukken van het ESM en de ECB gaan enorme schulden aan bij derde partijen, zoals Amerikaanse vermogenden, Chinese staatsbanken en Arabische staatsfondsen tjokvol met oliegeld uit de Perzische Golf. Het is dit geld waarmee de bestaande probleemschulden van de eurozone worden omgekat, buiten het zicht van de belastingbetaler die de schulden zonder het te weten moet garanderen: zonder dergelijke garanties zouden die buitenlandse geldschieters natuurlijk afhaken. De belastingbetaler zou zich een hoedje schrikken van de garanties die al zijn afgegeven. De eurocraten halen dus alles uit de kast om het er goed uit te laten zien. Daarom worden er zelfs definities veranderd om statistieken op te fleuren, dat stelt kiezers gerust. Er zijn bijvoorbeeld echt mensen die denken dat de Ierse economie hersteld is van de kredietcrisis. Wie gelooft zelf dat een economische groei van 23 procent in een kwartaal mogelijk is? Daarom. Op die manier lijken de schulden van dat land wel hard te dalen, het is en blijft een fraai staaltje creatief boekhouden.
Er is geen Nederlands medium dat uitlegt hoe deze statistische manipulaties werken en wat er allemaal in het vat zit. Het is een impopulaire boodschap en aanschoppen tegen heilige huisjes (Europese integratie is een vredesproject en we worden er zo rijk van) is in kringen van journalisten not done. Zoekt u bijvoorbeeld eens op ‘Bankenunie’ in Google News. Er volgt dan een reeks columns (‘het moet sneller’, ‘de eurozone moet meer smoel krijgen’) waarbij de journalist in vergezichten blijft hangen. In veel artikelen volgen er vage conclusies zonder echte onderbouwing en niet zelden publiceren politici een mening die in het voordeel van de banken is, op een door de banken zelf gefinancierd medium nog eens. Nergens lezen we echter wat een bankenunie kost, ook omdat het voor de gemiddelde journalist een windstilte gebied onder de lip is. Als de EU voor een bankenunie is dan moet de journalist er niet te kritisch over schrijven, want de EU, daar kom je niet aan. Zo’n gekke vraag is het toch niet: ‘wat kost het eigenlijk?’. Wat natuurlijk ook niet helpt is dat de helft van alle kranten in handen van een Belgische bankier is. Zo rommelen we een unie in waarin schulden hoofdelijk worden omgeslagen en dat was niet de afspraak. Gaat het straks fout, dan zien we pas hoe duur de handtekening van Rutte onder het ESM-verdrag was. Dan is het wel te laat.
Zoals gezegd komt er een nieuw medium, dat anti-emotioneel en a-politiek is. Het is de opvolger van 925 maar de focus komt meer te liggen op het uitleggen van moeilijke materie aan elke geïnteresseerde, in plaats van enkel een online borreltafel voor de Zuidas te zijn - al blijft de informatie daar wel vandaan komen. We hebben nu het punt bereikt waarop er geprofessionaliseerd moet gaan worden en dat betekent dat er een website met inlogcode komt voor elke deelnemer, die aan het boek, de film en het nieuwe medium. Vragen worden daar uniform aangeleverd en beantwoord, zodat u mijn persoonlijke facebookpagina en whatsapp exclusief voor mijn vrienden en familie kunt houden. Met de leden gaan we borrels organiseren zodra dat weer mogelijk is. De EU, met Nederland erin, staat op een kantelpunt en mensen voelen dat. Maar daar blijft het niet bij. Het volgende project is de rechtstaat en daarna gaan we het over de huizenmarkt hebben, alles staat al in de stijgers. Eerst wil ik graag van mijn Corona af en tot die tijd vraag ik u mijn persoonlijke kanalen en reactiepanelen te ontzien. Ik kan onmogelijk op alles reageren. De prioriteit ligt natuurlijk bij de mensen die al een boek hadden moeten hebben. Bij de eerste bestellers zitten een aantal verkeerd opgegeven adressen en bestellingen waarbij het emailadres niet klopt, geen naam is opgegeven of besteller en ontvanger niet hetzelfde zijn (bij een geschenk bijvoorbeeld). Ook zijn er mensen die wel bestellen maar geen naam achterlaten. Op social media vragen ze naar het boek, maar dan is hun naam bijvoorbeeld ‘God’ of ‘BJ’ (?!?). Via een DM op Twitter moet dan de identiteit worden gekoppeld aan een ordernummer en dat is natuurlijk vreselijk onpraktisch maar: mea culpa. Het zelfgebouwde bestelsysteem vond ik zelf best aardig maar deze fouten werden er niet automatisch meteen uitgehaald. Het heeft me op meerdere reprimandes van bevriende IT-ondernemers gestaan: ga als journalist dan ook niet zelf lopen prutsen maar laat mij dat doen. Onder de 2.700 aanmeldingen zitten tientallen IT-ondernemers die ik nooit meer zal tegenspreken. Ik luister braaf naar ze, zodat de techniek er straks glimmend strak uitziet, en ik me kan beperken tot het doorspitten van jaarrekeningen van banken en andere instellingen die wat te verbergen hebben. Stuur met tot die tijd wel enkel vragen over het boek via de SMS, dat is het makkelijkst, en alstublieft geen voicemail (dat is ook een zeer gevaarlijk medium). Ik reageer binnen 72 uur. Zodra ik iemand kan aannemen wordt dit verkort tot 24 uur.
Zoals gezegd zijn de eerste onderwerpen die we gaan aanpakken de euro (en de gezondheid van banken in het algemeen), dan de rechtstaat en dan de huizenmarkt. Ik krijg ook veel suggesties binnen over nieuwe onderwerpen voor onderzoek, zoals zorgfraude, maar op dit moment ontbreekt de capaciteit daarvoor volledig. Omdat u als braaf burger in lockdown zit, vindt u hieronder een lijst met onderwerpen om de barre dagen door te komen, dit alles als achtergrondinformatie. Deel vier over Deutsche Bank is voorbereid en wordt zo spoedig mogelijk opgenomen (de huidige studio is afgesloten). Wij gaan elkaar zien, in de toekomst, op het nieuwe platform en de bijeenkomsten, allemaal exclusief voor leden van de community. Eerst moet ik van die irritante hoofdpijn af. Zoals een bevriende lezer het uitsprak: je kunt straks wel zonder zorgen rauwe vleermuissoep eten. Dat dan weer wel. Tot snel.
Europese handelsverdragen als CETA
Bonus: er is geen stikstofcrisis