GEDWONGEN PRIK VOOR KINDEREN IS NODIG OM DE VACCINATIEGRAAD OP TE VIJZELEN

Dat is simpele wiskunde, helaas. Ik wil hier niet aan, maar als je alles een beetje naast elkaar legt zie je waar het eindigt. In een wereld van toegenomen vaccinatiedwang kun je het gestelde doel van een vaccinatiegraad niet halen zonder ook kinderen mee te nemen in die dwang. Het staat vandaag allemaal gewoon op Twitter, dankzij Blond Power: Raisa Blommesteijn, Eva Vlaardingerbroek en Nicki Pouw-Verweij. En Twitter is helemaal gratis!

Blommesteijn is een jurist en keert zich tegen de vaccinatiedwang, omdat je daarmee bepaalde basale rechten overtreedt. Gisteravond was ze bij Jinek en mocht ze het tribunaal van gelovigen enigszins in balans brengen met haar feitenkennis. Vlaardingerbroek was daarentegen kennelijk bij de rechtszaak van advocaat Bart Maes, die zich tegen de Coronapas keert. De landsadvocaat wist zowaar de zaal te bereiken, zonder per ongeluk van een of ander dak te vallen. Die stelde dat de app en het vaccin afdoende helpen tegen besmetting en dat de zachte dwang nu gerechtvaardigd is. Daar is veel op af te dingen en daarmee vervalt het bewezen nut van de app. Ook na vaccinatie kun je het virus verspreiden, dat is helaas zo.

Kamerlid Jan Paternotte kent u vast nog wel, bijvoorbeeld van de discussie over de loonkloof bij RTL Late Night. Cijfers en juristen vormen niet altijd een gelukkige combinatie. Nu is hij in een online dispuutje verwikkeld geraakt met mede-Kamerlid Nicki Pouw-Verweij. Ze stelt dat een vaccinatiegraad van 91 procent het hoogst haalbare is, bij een artikel dat de zogeheten strategie van ‘2G’ al voor waar aanneemt. Daarbij is een negatieve test straks geen geldig toegangsbewijs meer. Vreemd, want een zieke gevaccineerde (dat kan gewoon) is een veel grotere bron van besmetting dan een persoon met een negatieve testuitslag, of die nu gevaccineerd is of niet: precies de argumentatie tegen de Corona-app die advocaat Maes inbracht. De eerste krijgt ondanks de bewezen ziekte wel een groen vinkje en daarmee toegang tot de drukke kroeg, de tweede ondanks de bewezen gezondheid juist niet. Dat is gek.

Pouw-Verweij baseert zich op de cijfers van het RIVM en noemt dat Nederland al op een vaccinatiegraad van 86 procent zit. Eerder deze maand noemde Hugo de Jonge het streefcijfer van 90 procent. Dat is dus bijna bereikt, tot vorig weekend zonder enige dwang. Desondanks wordt er op een draconische inperking van de vrijheid ingezet, voor die paar procenten. Paternotte heeft Europees recht gestudeerd en weet het beter dan de arts. Daarom corrigeert hij haar met de prettige, voor hem zo kenmerkende tactvolheid. Hij komt ineens met andere cijfers, die een veel lagere vaccinatiegraad laten zien.

Wie zou er gelijk hebben? De tweede natuurlijk. Over het aantal gevaccineerden in absolute zin zullen ze het wel eens zijn. De vraag is welke noemer je in de breuk stopt om een bepaald percentage te krijgen. Pouw-Verweij gebruikt daarvoor alle Nederlanders boven de 18, Paternotte rekent ook alle kinderen mee. En nu wordt het vervelend. Hugo de Jonge heeft vorige maand aangegeven dat de vaccinatiegraad naar de 90 procent moet gaan. Bedoelt hij daarmee de vaccinatiegraad volgens het stramien van Paternotte of dat van Pouw-Verweij? Waarschijnlijk het eerste. Als de beoogde vaccinatiegraad betrekking heeft op enkel volwassenen, dan zijn we er namelijk al bijna. Je stelt jezelf een doel van 90 en bij de 86 besluit je het ineens helemaal anders aan te pakken, met meer repressie. Is het dan nog te doen om het doel of de repressie?

Aantal opnames in ziekenhuizen (geen IC) van drie leeftijdscategorieën. Bron: RIVM.

Onder Rutte spreken regering en Kamer met een mond, wat indruist tegen het principe van een controlerende volksvertegenwoordiging. Daarom kan Rutte ook voorstellen om kritische Kamerleden een ‘functie elders’ aan te bieden. Als Paternotte dit zo stellig zegt, dan mag je aannemen dat regering en Kamer het eens zijn over het verplicht vaccineren van negentig procent van de bevolking, inclusief kinderen. De Nederlandse bevolkingspiramide laat zien waar de grens ligt. Om bij negentig procent inclusief kinderen te komen, moeten we alle kinderen van acht jaar en ouder ook dwingen een prik te nemen. Daar zit de grens van negentig procent van de bevolking, als je eerst de ouderen prikt, naar de onderkant van de bevolkingspiramide, tot je bij een restpopulatie van tien procent bent. De berekening staat hieronder. Elke volledige vaccinatie die je mist in een vorig, ouder cohort, zul je moeten opvangen door jonge kinderen te dwingen een prik te nemen tegen een ziekte die voor hen nauwelijks gevaarlijk te noemen is. Straks krijg je kinderen op het journaal, die huilen bij het zetten van een prik. Die was niet nodig geweest, als de groep van asociale ongevaccineerden niet zo koppig was, kun je dan zeggen. Stel echter dat tien procent van die 1,8 miljoen zich morgen meteen laat prikken. In de race naar de negentig procent, heb je net zoveel gevaccineerden erbij als dat er achtjarige kinderen zijn. Dat is een prachtig pressiemiddel waarvan we erop kunnen wachten dat het ingezet gaat worden. U wilt geen prik, beste dertigjarige gezonde sporter die dankzij natuurlijke afweer van Corona is genezen? Dan zetten we hem wel bij iemand uit een cohort van minderjarigen.

Ook als die gehele groep van 1,8 miljoen mensen zich morgen laat prikken, zit je nog niet aan de negentig procent. De groep volwassen is immers 78,3 procent groot. Om negentig procent te halen ontkomen we niet aan het verplicht vaccineren van kinderen. Dat is de consequentie van de uitspraak van De Jonge over de gewenste graad van negentig procent. Daarna wordt er met de Coronapas ingezet op dwang, wie niet luistert wordt gestraft. Het onvermijdelijke gecombineerde gevolg is dat kinderen straks ook te maken krijgen met de repressie. Eigenlijk is dat nu al aan de hand. Ik was gisteren bij IKEA voor een nieuwe bureaustoel en wilde wat snaaien uit de kantine. Daarvoor moest ik mijn Corona-app en legitimatie laten zien. Ik vond dat wat excessief en heb de Zweedse haute cuisine gelaten voor wat het was.

Een kind van dertien valt echter al onder dezelfde regeling en dient altijd ook legitimatie en Coronapas te kunnen tonen. Het simpele feit dat De Jonge een vaccinatiegraad van negentig procent nastreeft, betekent dat ook basisscholen straks BOA’s voor de deur krijgen. Voor kinderen is het virus nauwelijks een bedreiging, blijkt uit de cijfers van het RIVM. Je gaat kinderen dus dwingen om mee te doen met een controlemaatschappij, gericht op de bestrijding van een virus dat voor die kinderen nagenoeg ongevaarlijk is. Het is mooi dat de kwetsbare groepen zijn gevaccineerd, maar daar houdt het niet op. Pubers vallen al onder de regeling en als je niet uitkijkt glijdt het verder af.

Uit de Tweet van Paternotte blijkt dat Malta het erg goed doet, in deze. Daar is besloten om kinderen te vaccineren, zodat ze ouderen niet kunnen besmetten. Dat was de voornaamste reden, het ging niet om die kinderen zelf. Daarmee gebruik je kinderen als een soort schild voor de ouderen, wat een beslissing is waar geen fundamenteel debat over is gevoerd. Als mijn neefje van negen zich moet laten vaccineren, dan loopt hij risico op bijwerkingen en wordt hij met beperking van zijn vrijheden geconfronteerd om mij als veertiger te ontlasten. Ik wil dat helemaal niet, hem om een offer vragen. Ik vind het acceptabel dat ik een fors groter risico loop op ziekte, als dat betekent dat hij een onbezorgde jeugd mag hebben, zonder beperkingen. Als hij zich niet laat vaccineren op jonge leeftijd, kan ik misschien iets sneller ziek worden, maar wordt hij niet gehinderd tijdens zijn ontwikkeling. Voor mij weegt het laatste zwaarder. Ik wil graag offers voor een kind brengen en walg van het idee dat ik iets van een weerloos kind vraag voor mijn vrijheid en veiligheid. Die keuze wordt mij (en hem) niet voorgelegd, je moet en zal geprikt worden - en daarmee komt de plicht om je overal te legitimeren als zijnde gevaccineerd. Het gaat me vooral om het laatste. Als ik met hem door de duinen wandel en hij is bang voor een grote, loslopende hond, dan zet ik mijn been er ook tussen. Dan wordt ik maar in de kuiten gebeten, liever dan dat er iets met hem gebeurt. Als hij gedwongen gevaccineerd wordt om mijn kans op ziekte te verkleinen, dan is dat hetzelfde als niet tussen hem en de hond in gaan staan. Hij moet hinder in zijn bewegingsvrijheid ondervinden om mij te ontlasten. Dat is het laatste wat ik zou willen. Nota bene: het gaat dus niet om het prikken op zich, maar de bijbehorende QR samenleving. Die is kinderen sinds dit weekend ook opgedrongen.

Bij het interview met EenVandaag heeft De Jonge het over de ‘vijftien procent’ van ongevaccineerden die toch voor veel ziekenhuisopnamen kunnen zorgen. Die wordt afgezet tegen de 85 procent die Pouw-Verweij ook noemde. Interessant genoeg hanteerde Paternotte een week eerder nog dezelfde rekenmethode, waarbij hij kinderen buiten beschouwing liet. Die berekening, die hij zelf ook gebruikte, klopt inmiddels ‘to-taal niet’.

In die week ertussen is het aantal gevaccineerden met een procent gegroeid. Op dit moment zijn 12,8 miljoen Nederlanders gevaccineerd, kinderen en volwassenen. Volgens Paternotte is dat 63 procent van de bevolking. Om die cijfers kloppend te krijgen, moet je wel de volledige bevolking meerekenen, ook de zuigelingen. In het genoemde tempo zou je over een maand de gewenste 90 procent van de volwassenen halen, maar dat is kennelijk niet genoeg: het gaat nu over 90 procent van alle inwoners en dan kom je onvermijdelijk bij kinderen uit. Het voorbeeld van de IKEA laat zien dat de maatregelen immers al voor minderjarigen gelden, ook die mogen niet meer zomaar een ijsje halen. Dat is geen dwang, zullen de voorstanders zeggen. Ongevaccineerde pubers hoeven geen ijsje te halen, als ze er voor kiezen dat wel te doen mag je toch best vragen dat ze dan pas een QR code tonen? Zo laat je de tweedeling die voor volwassenen geldt, ook los op kinderen. Heel veel kinderen hebben geen rijke ouders en kunnen geen smartphone betalen en zullen bepaalde aktiviteiten van leeftijdsgenootjes moeten missen. De QR code kan ook geprint worden, maar dat systeem is zo fraudegevoelig dat het een kwestie van tijd is voordat enkel de digitale pas geldig is. Met de QR samenleving wordt er onderscheid gemaakt tussen mensen en als je kinderen betrekt in dat systeem, ondervinden ze er dezelfde nadelen van. Eigenlijk is dat pure kindermishandeling. Het is heel simpel om de grens van dertien jaar vervolgens een jaartje naar beneden bij te stellen. Dat betekent dat je kinderen in een digitale gevangenis stopt, voor een virus dat voor hen nauwelijks gevaarlijk te noemen is. Moet daar niet iets langer over worden nagedacht?

Hieronder staat de berekening met de cijfers uit de bevolkingspiramide en wat andere krankzinnige angstporno uit de wereld de volwassenen waar ik kinderen tegen zou willen beschermen, maar de meerderheid van Nederland (ook met kinderen) niet, die vinden het prima dat hun kinderen mishandeld worden. Rare jongens, die Bataven, zou een zekere Galliër zeggen. Mijn werk praktisch ondersteunen? Kijk hier voor de mogelijkheden. Wie meedoet, is uitgenodigd voor de borrel van volgende week woensdag op een geheime plek in Amsterdam. Daarbij vraag ik niet om een QR code, ik doop u bij de voordeur enkel onder in een vat zoutzuur om welke ziektekiem dan ook te doden, inclusief uzelf. Doet een beetje pijn, maar voor de zorghelden is niets teveel.